Monday, March 1, 2010

का हसावा चंद्र गगनी

पौर्णिमेचा चंद्र जणु कि चंद्रकोरही माझी सजणी |
मुखकमलाला पाहुन पडते निळे चांदणे माझ्या नयनी ||
जरी भासते उदास कष्टी दु:खमग्न ती काळी रजनी |
अता समजले मला स्पष्टसे, का हसावा चंद्र गगनी ||
का हसावा चंद्र गगनी...

सोज्वळतेचे नाव ती दुसरे, प्राजक्ताचे फुल ते हसरे,
तीला पाहता माझ्या मनिचे, भगवंताचे रूपही विसरे.
वीणा घेऊन स्वर्गस्वरांची जणु शारदा गाते गाणी |
अता समजले मला स्पष्टसे, का हसावा चंद्र गगनी ||
का हसावा चंद्र गगनी...

ओठ मिटुनी स्मित करते, खिन्न रात्रीचे सावट सरते,
नेत्रचाप ते बाण सोडती, ओष्ठद्वयातुन अमृत झरते.
कळीसारिखे मधुर लाघव गोडगुलाबी कपोल दोन्ही |
अता समजले मला स्पष्टसे, का हसावा चंद्र गगनी ||
का हसावा चंद्र गगनी...

इंद्रसभेच्या पटलावरती, जशी मेनका अवतरली ती,
सुरईमधुनि देवसुरेच्या, विशुद्ध गंगा झरझरली ती.
देव दानव यक्ष किन्नर, स्तुती गायिली गंधर्वांनी |
अता समजले मला स्पष्टसे, का हसावा चंद्र गगनी ||
का हसावा चंद्र गगनी...
=========================
सारंग भणगे. (१ मार्च २०१०)

No comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...