घन आले रे दाटुन; मन आले रे भरून

घन आले रे दाटुन; मन आले रे भरून,
आले ओले पावसाचे...थेंब आसवामधुन IIध्रुII

उभा रडतो रडतो.. आसमंत त्याला खंत,
त्याच्या दु:ख-वेदनेला.. नाहि आदि नाहि अंत,
असा फोडला रे टाहो त्याने ढगांच्यामधुन
आले ओले पावसाचे...थेंब आसवामधुन II१II

अशी रडली रडली कोळपली हि जमीन,
क्षीण जीर्ण फाटलेली.. तीची उसवली वीण,
दु:खझरे पाझरती तीच्या भेगाभेगातुन
आले ओले पावसाचे...थेंब आसवामधुन II२II
====================
सारंग भणगे. (२८ जुन २०११)

पावसा पावसा ये रे छान

पावसा पावसा ये रे छान
घेऊन गारांचे दुकान
आंघोळ घालुन झाडांना
भिजवून टाक पान न पान

काळ्या काळ्या ढगांचे माठ फुटले,
आभाळातल्या नदीचे काठ फुटले,

आली सर धावून मग,
आभाळात का भांडतात ढग,
चिडून का रे सोडतात बाण...
पावसा पावसा ये रे छान


पावसाच्या पाण्यात होड्या सोडू या,
ओल्या ओल्या अंगाने खोड्या काढू या,

खेळून खेळून आली धमाल,
वाऱ्याने मग केली कमाल,
ढगांची उडवून दाणादाण...
पावसा पावसा ये रे छान
=================
सारंग भणगे. (१९ जून २०११)

नभातल्या पारव्यासारखी

नभातल्या पारव्यासारखी,
नदीतल्या नाखव्यासारखी,
तु चंचला तु मोहिनी संमोहिनी,
बनातल्या ताटव्यासारखी.

धुंद जो गंध तु, मुक्त काव्य-छंद तु,
अकाश हे अनंत तु,
दिशांहुनी दिगंत तु,
निशेतल्या चांदव्यासारखी.

तु परी ना जरी, खोल खोल तु दरी,
परी परी तु बोल बोल,
अंतरीचे खोल खोल,
दरीतल्या गारव्यासारखी.

रोज तु नवी नवी, तु मला हवी हवी,
शांभवीची पेज तु,
भैरवीची शेज तु,
मनातल्या मारव्यासारखी.
===================
सारंग भणगे. (१७ जून २०११)

राखेतुनी उठावे

आता पुन्हा जगावे माझ्या मनात आहे;
शब्दातुनी वहावे माझ्या मनात आहे.

पाषाण पावलांचा होता पडून गोळा,
आता पुन्हा उठावे माझ्या मनात आहे.

ही आग प्रेरणांची गोठून बर्फ झाली,
ज्वालामुखी बनावे माझ्या मनात आहे.

हे श्वास थांबलेले लाकूड अंग झाले,
ते चंदनी बनावे माझ्या मनात आहे.

जिंकायचे कशाला हारून जिंकताना,
काव्यापुढे हरावे माझ्या मनात आहे.

ब्रह्मांड हे मनाचे माझ्यात साचलेले,
चैतन्यरूप व्हावे माझ्या मनात आहे.

मेलो; जळून गेलो; मी खाक राख झालो,
राखेतुनी उठावे माझ्या मनात आहे.
===================
सारंग भणगे. (५ जुन २०११)