एकटी मी

काळजाचे काठ मोडू पाहते
दुःख ओसंडून गाली सांडते

 

ह्या जगाने बंध सारे तोडले
एकटी मी सावलीशी भांडते

 

वेदनांच्या पाहुण्यांचा राबता
आसवांच्या सोबतीने राहते

 

मज पुरावे वेदनांचे मागती
मी कुठे काही कुणाला मागते?

 

कोरडे आभाळ आहे फाटले
पापण्यांशी स्वप्न धागे जोडते

 

प्रेयसी की भोगदासी ना कळे
नागव्या दुःखासवे मी झोपते

 

लाभले ना सौख्य देवाजी मला
तेच दिधले तू मला जे झेपते

 

आप्त अस्तित्वासही नाकारती
जीवनाचे मीच थडगे बांधते

 

गाव माझ्या भावनांचा जाळला
वेस आयुष्या तुझी ओलांडते
------------------------------------
सारंग भणगे (ऑक्टोबर २०१३)