तुझ्या सजलेल्या किती फुललेल्या

तुझ्या सजलेल्या किती फुललेल्या
मनात स्मृतींचे थवे नभवर्खी
...
अता उरले ते उरी उललेले

मनावर ओझे अनावर झाले
उरी रुतलेले जणू शर होते
...
जसे मदनाचे तिच्या वळणांचे

जरा मरणाचे उरी भरलेले
कमी भय झाले जसे कळले की
...
मला सुख नाही तिच्या मिळण्याचे

 

मला मरणाचे असे सुख झाले
असे घडले की पुन्हा परतावे
...
कधी रडले ना, जरा रडले ते

==================
सारंग भणगे (डिसेंबर २०१३)