ती मला अन मी तिला

कोण होते सोबतीला, ती मला अन मी तिला
वाळवंटी जीवनाच्या, ध्रूव ती मी काफिला

सोयरे सारेच आले द्यावयाला सांत्वना
ना दिला तो हात आम्ही एकमेकांना दिला

खेळ होता जीवनाचा चालला चोहीकडे
ज्यात नाही हार ऐसा डाव आम्ही मांडिला

पाठराखी खूप होते पाठशिवणी खेळले
आंधळ्या रात्री परंतू तूच धरले कंदिला


शेंदले पाणी जनांनी आपुल्या आडातले
तू तळाशी जीवनाचा ओघ बनुनी वाहिला
==========================
सारंग भणगे. (जानेवारी २०१४)

नाते

तुझे माझे असे नाते जसे ओवी नि जात्याचे
पहाटेच्या दंवाचे अन् तृणाच्या लीन पात्याचे

सुगंधाचे तुझ्या कोडे कळाले ना कुणालाही
जळालो मी तरी राखेस 'तो' येतो; धुरालाही


तुझ्या गाण्याविना काही मला ऐकू न येऊ दे
मुका मी आंधळा होवो परी बहिरा न होऊ दे


नुरावी मी तरीही आपल्या मागे उरावी तू
जणू मी धूप होवोनी जळावे अन सुटावी तू


कधी माझ्यावरी कोणी रचावे काव्य शब्दांनी
मला वाचून जाणावे तुझ्या अर्थास सर्वांनी


अशी होतीस अस्तित्वात माझ्या तू मिळालेली
तुझ्या गर्भात मी, आत्म्यात माझ्या तू बुडालेली
================================
सारंग भणगे. (१६ एप्रिल २०१४)