ती मला अन मी तिला

कोण होते सोबतीला, ती मला अन मी तिला
वाळवंटी जीवनाच्या, ध्रूव ती मी काफिला

सोयरे सारेच आले द्यावयाला सांत्वना
ना दिला तो हात आम्ही एकमेकांना दिला

खेळ होता जीवनाचा चालला चोहीकडे
ज्यात नाही हार ऐसा डाव आम्ही मांडिला

पाठराखी खूप होते पाठशिवणी खेळले
आंधळ्या रात्री परंतू तूच धरले कंदिला


शेंदले पाणी जनांनी आपुल्या आडातले
तू तळाशी जीवनाचा ओघ बनुनी वाहिला
==========================
सारंग भणगे. (जानेवारी २०१४)