शहर

लांब हात करून

Pout काढून

चेहऱ्यावरचे स्माईल ताणून

जेव्हा त्या शहराने एक सेल्फी काढला

तेव्हा ते गाव त्याच्यावर लट्टू झालं!

कसलं cute दिसत होतं ते शहर

त्या उंच इमारती

ते चकचकीत माॅल्स

देवळांची झगमगीत रोषणाई

कॅफेज-रेस्टो-बारस् मधली चहल-पहल

काळे निगरगट्ट रस्ते

रस्त्यावर तशीच माणसे; माणसेच माणसे...

धूर ओकणाऱ्या मोटरगाड्या

हाॅर्नचा गोंगाट

सिगारेटची थोटक

पानाच्या लालभडक पिंका

दारूच्या फुटलेल्या बाटल्या

आणि दारूड्यांची फुटलेली नशीबं

उंची पोशाख; त्यातली पोकळ शरीरं

शरीरांचे बाजार; बाजाराच शरीर

नोटांची बंडलं; चिमुरड्यांचे भुकेले हात

ओला कचरा, सुका कचरा

कचराच कचरा; नुस्ता कचरा....

आणि सर्वात शेवटी दिसला

तट्ट पोट फुगलेला, फॅब इंडियाचा कुर्ता घालून

एका कलादालनाच्या मंचावर

एक मनस्वी कवी

शेतकऱ्यांच्या आत्महत्येवर कविता ऐकवत होता

टाळ्या, वाहवा, मुकर्रर once more घेत

तेव्हा...

तेव्हा त्या गावाला शिसारी येऊन

ओकारी झाली,

आणि त्याच्या त्या ओकारीतून निर्माण झालं

एक नवीन सुबक शहर!!!

• सारंग भणगे (५ मे २०१८)