॥ प्रेमपाठ ॥

नदीकाठी तीला ।
भेटलो सखीला ।
आनंदे लिहीला ।
प्रेमपाठ ॥

तीच्या मुखावरी ।
भाव कितीतरी ।
नजरा गोंजारी ।
एकमेका ॥

बटांचे झुलणे ।
वा-याने हलणे ।
त्यांची नि वळणे ।
जीव घेती ॥

गाली गोड हसू ।
खळी लागे दिसू ।
नको आता रुसू ।
प्राणसखे ॥

तुझे ते असणे ।
तुझे ते हसणे ।
तुझे ते दिसणे ।
मोहमयी ॥

आता नको जीणे ।
सखे तुझ्या वीणे ।
अवघे माझे जीणॅ ।
तुझे होवो ॥
========
सारंग भणगे.
(२४ डिसेंबर २००९)

दरवेशी

वेशीवरचा दरवेशी
त्याचा वेष वेगळा होता ।
जगण्यासाठी मरण्याचा
तो खेळ आगळा होता ॥

दाखवुन तो कसरती
करती रंजन लोकांचे ।
पोटामधल्या आगीसाठी
घास जळत्या ओकांचे ॥

काचा खातो कचाकचा
खातो कच ना खेळात ।
उड्या मारी दोरीवरी
आणि आगीच्या लोळात ।।

हमी न पुढल्या श्वासाची
हाय मांडला जुगार ।
जीव लावला डावाला
किंमत तरीही भंगार ।।

चालत वहाण्या आयुष्य
वहाण केली ही चमडी ।
टाळ्या पिटून बघे अखेरी
फेकती कवडी अन दमडी ।।

मरणाशी तो लढून जिंके
जगण्यासाठी फिरे कटोरी ।
तुकडा तुकडा आयुष्य
कणाकणाने पुन्हा बटोरी ।।
=============
सारंग भणगे. (२३ डिसेंबर २००९)