नयनसुरेने तुष्टविलेस तू सूरासूरांना,
अधरसुरांनी उष्टविलेस तू स्वर-सूर्यांना.
हे हेमांगी तव कनक-काया नभास उजळे,
ती तेजस्वी तव चांदण-चर्या निशेस उजळे.
कपोल-कोमल, श्यामल-कुंतल ललना लोभस,
नासिका नाजूक कालिका, कांती साजूक सालस.
"उरोज ते जणू सरोज राजस", राजकुमारी,
नाभी भिनवी नवी भावना नवी खुमारी.
कटाक्ष टाकता कट्यार कटीची काटे काळीज,
तंबो-यापरी नितंब भासे भाजे काळीज.
घोटीव कोरीव सौष्ठव हरपे जाणीव-नेणीव,
नखशिखांत नखरा निखळ नाही काही उणीव.
खाण देखणी लावण्याची कृतार्थ ईश्वर,
कविता दर्पण तारुण्यार्पण धन्य कवीश्वर.
No comments:
Post a Comment