जखमा भरून येतील....
तू सुखाने जा,
आठवणींची थोडी हळद..
मागे ठेऊन जा
आपण माळलेल्या फुलांच्या माळा
हव्या तर चुरून टाक,
पण त्यांच्या नि:श्वासांचा दरवळ
मागे ठेऊन जा
दूर देशी गेलेले पाखरांचे थवे
परतायचे नाहीत,
पण उध्वस्त घरट्याच्या काटक्या
तशाच ठेऊन जा
आपण जगलेल्या क्षणांना पुन्हा जिवंत करणं
आता शक्य नाही,
पण त्यांच्या अश्मावर अंगठ्यान
अश्रूंचं पाणी सोडून जा
मेलेल्या नात्याचं हे शव
क्षणाक्षणांची गिधाडं खाऊन टाकतील
भटकणाऱ्या आत्म्याला
दुसऱ्या नात्याचं शरीर देऊन जा
----------------------------------------
सारंग भणगे.
(१७ जानेवारी २०१६)
No comments:
Post a Comment