कुटुंब कबिला नको काफिला मस्त जगावे आनंदाने
गगनाखाली जगणाऱ्यांवर प्रेम करावे प्राणपणाने
मन बैरागी माझा कोणी ना नात्याचा ना गोत्याचा
मायबाप त्या फांद्या बुंधा जिथे झोपलो त्या झाडाचा
कुटुंब होऊन जाते माझे पळभर घेतो आश्रय ज्यांचा
मी तर आहे ह्या प्राण्यांचा त्या पक्ष्यांचा फुलाफळांचा तृणपात्यांचा
ओढा व्हावे आयुष्याने ओढ नसावी वहात रहावे
तुडुंब पाणी पितात त्यांचे नकळत आपण कुटुंब व्हावे
अंतर जरीही कितीही असले तरी नसावे मनात अंतर
दिगंतराचा होऊन जा तू ह्या विश्वावर माया अंथर
================================
सारंग भणगे (१८ जानेवारी २०१८)
No comments:
Post a Comment