दु:खाच्या डोहात; आनंदाचं पाणी,
आर्त आलापीतुन; स्वच्छंदी गाणी.
फाटक्या वस्त्राला; निर्मळ अस्तर,
हरलेल्या प्रश्नाला; उत्साही उत्तर.
भग्न पत्थरात कोरले लेणे,
काळ्या रात्रीवर हास्याचे चांदणे.
तो वीर भेटे; मृत्युस हसूनी,
शब्द 'अक्षर' झाले; आनंदवनभुवनी.
===============
सारंग भणगे. (२७ मार्च २००९)
No comments:
Post a Comment