ठेविले अनंते तैसेचि रहावे?
उगा वाटेल ते का सहावे?
मरत मरत असे का जगावे?
पाणी वाहील तसे का वहावे?
भोगांचे दु:ख मना न लावावे;
कर्तृत्वाने परि स्थितीशी लढावे,
कधी कधी जरी हरून जावे,
हरण्याआधि दोन हात करावे.
अकर्मण्य होऊन रहावे,
त्यापरि मृत्युसि आवळावे,
खाटल्यावर बसून मागावे,
त्यापरि कर्माचे फळ मिळावे.
साचुन पाण्याचे डबके व्हावे,
कि वाहुन निर्मळ पाणी व्हावे,
उरी घेऊनी खारटपणा,
सागरापरी खळाळत रहावे.
ठेविले अनंते तैसेचि रहावे!
=============
सारंग भणगे. (२२ एप्रिल २०१०)
No comments:
Post a Comment