आई

नेत्रांच्या या नीरांजनांनी
पूजितो मी तुला,
हृदयाच्या या पंखासावे
शोधितो मी तुला.

साऱ्या गगन मंडली
पहिले मी तुला,
तप्तरसांनी पोळून निघालो
शोधात असता तुला.
पण त्या रेशमी रश्मीचा
स्पर्श ना जाहला II १ II

भ्रमर करुनी आता श्रमलो
कुठे शोधू तुला?
मूकपणे बस वाहतो भावे
अश्रूंच्या या मला.
विरहाग्निच्या भडकल्या आता
अस्वस्थ या ज्वाला II २ II

कुठे आहे हक ती कोमल,
जीवन जेथे व्हावे निश्चल,
मोजावे जेथे अखेरचे पळ,
मुखी असावे नाम ते निर्मल,
"आई, आई, आई"
===================
सारंग भणगे. (१९८८-८९)