ओढ वेदनेची

जखमा फुलून आल्या

हृदयावरी फुलांच्या,

शृंगार साज केला

अश्रूतुनी दवांच्या

मज ओढ वेदनेची

काट्यातुनी फुलावे,

चुपचाप अन रडावे

वक्षात यामिनीच्या

प्रेतास पाकळ्यांच्या

अभिप्रेत शोक आहे,

गाणे समीर गातो

शोकात मूक त्यांच्या

काही सुकून गेल्या

दु:खाविना कळ्याही,

वेचावया न कोणी

त्या सोबती क्षणांच्या

त्या साद घालती का

मेघास आर्त वेड्या,

त्याने तरी रडावे

डोळ्यातुनी ढगांच्या

हे गीत वेदनांचे

कोणास गीत वाटे

गाणे न या कहाण्या

गंधार्त जीवनाच्या.

=============

         सारंग भणगे (१७ जुने २०१२)