विस्कटलेली चादर

मी उलगडलेली चादर तिने नेहेमी घडी करून ठेवली,
पण एकदा मात्र ती, चादरच विस्कटून निघून गेली.

माणूस मी विस्कटलेला तरी, कसातरी सावरलो,
पण तेव्हा पासून मात्र चादर आवरायलाहि बावरलो.

आता असतात माझ्या घरात त्या चादरी तशाच पडून,
सांगतात घड्या त्यांच्या, 'गेलय बराच काही घडून'.

 

चादरींचे ते बोळे मी तर आता साधे बघतही नाही,
खर सांगू मित्रांनो, मी तर आता साधे जगतही नाही.

---------------------------------------------------------
सारंग भणगे (२० जुलै २०१२)