रोज ऊठते दंगल आणि पेटती अवघे रान;
थोबाडावर थुंकले आहे लोकशाहीचे पान.
रयेस लुटती बांडगुळ ते रक्षक जनतेचे;
मिळुनी खाती लाच-लचके दास सधनतेचे.
दारिद्र्याच्या श्रीमंतीने विकास बनतो आहे;
जातपातीचा विखार जहरी जनात भिनतो आहे.
वर्षाचे ते मांस-गोळे भीका मागताती;
खुलण्याआधी कळ्या कोवळ्या देह विकताती.
किडेमकोडे अवघी जनता देश कचराकुंडी;
लोकशाहीच्या थडग्यामध्ये भ्रष्टतेची अंडी.
शपथविधी अता जहाला झाले सारे मंत्री;
स्वातंत्र्याच्या बखरीमध्ये अराजकतेची जंत्री.
सारंग भणगे. (९ नोव्हेंबर २००९)
No comments:
Post a Comment