इवल्याश्या फुलाचे स्वप्न फुलू दे, इवल्याशा घरट्यात झुला झुलू दे।
इवले इवले ओठ त्याचे डोळे गोलगोल, चिमुकल्या डोळ्यांची भाषा किती खोल
आभाळाएवढी माया त्याच्या मुठीत तोलु दे
लाल लाल गाल त्याची दुडकी दुडकी चाल, हवा हवा स्पर्श जशी मऊ मऊ शाल
मातेच्या ममतेशी त्याचे सूर जुळू दे
कोवळ कोवळ जावळ त्याचं इवल इवल कपाळ, भाळावरती भाग्यरेखा आखतो रेखीव गोपाळ
गोपाळाचे नाव त्याच्या कंठी रुळू दे
No comments:
Post a Comment