म.क.

केव्हातरी शोधत आलो कवितेचे आंगण,
म.क. ने मग लावले माझ्या प्रतिभेला वंगण II

होते माझ्या मनात नुसते शब्दांचे कोळसे,
म.क. झाली ठिणगी धरते कविता बाळसे II

इथे भेटले गत जन्मीचे सगे-सोयरे किती,
म.क. जुळवी नाती-गोती जन्मांचे सोबती II

नुसते नाही दळत येथे कवितांचे पीठ हो,
म.क. म्हणजे काव्यप्रभुंचे व्यासपीठ हो II

काव्यनभातील सर्व पाखरे इथे किलबिलती,
म.क. वरल्या कविता वाचून गुंडही गलबलती II

इथे वाहती कवितारुपी नाईल-व्होल्गा-गंगा,
म.क. इतकी सर्वव्यापी कि वाटे आकाशगंगा II

जगन्मान्य ती अता होतसे बहुविध तीची रूपे,
म.क. झाली दिगंत त्रिलोकी कवितेच्या कृपे II
======================
सारंग भणगे. (१३ मार्च २०११)

प्रेरणा: रणजीत राजे यांचे 'म.क. पुराण' आणि रमेश महाराज यांचे 'म.क. उवाच'