तु थेंब,
आणि मी थेंबांचं असीम आकाश.
तु अंश,
आणि मी अनेक अंशांचं अवकाश.
तुझ्य अंतरंगाला सापडेल जेव्हा,
तुझ्यातल्या अथांग सागराचा,
हा असा अर्थ....तेव्हा
अनिश्चततेच्या वादळात
निश्चलतेचा अडग चिराग,
तेवत राहील, अविरत, चिरंतन.
वैफ़ल्याला सुगंध लाभेल,
साफ़ल्याच्या साक्षात्काराचा,
आणि निष्क्रियतेचा विखवृक्ष,
कोसळून फ़लित होईल,
चिरस्थिर ही वसुंधरा..
आणि गळून पडेल बिंदुंचे भान.
बदलतील प्रतलांचे अन्वयार्थ.
जुळेल सत्-चित्-आनंदमयी नाते,
बिंदुंच्या अतीत नेणा-या प्रतलावरील,
एका,
केंद्रबिंदुशी...
असा मी सिंधु..
-------------------------
सारंग भणगे. (22 एप्रिल 2009)
No comments:
Post a Comment