भेट

एकटं वाहून शेवटी
आभाळही थकतं
क्षितीजावर धरेला
हळूच जाऊन टेकतं

वेल बिलगते वृक्षा
फ़ुले अन् वेलीवर
सारंगांची गर्दी
फ़ुल आणि कळीवर

कळी खुलते हसते
रवीकराच्या पाशात
भुंगाही मस्त रमतो
कमळाच्या कोषात

कमळालाही पंकाची
साथ खचित असते
मंडूकाचे पाऊलही
पंकामध्येच फ़सते

मंडूकही रिझवू पाही
डराव डराव बेडकिला
वा-याची आस असते
सताड उघड्या खिडकीला

वारा तीच्या कांतीला
हळूच स्पर्शून जातो
मोहोरल्या कायेवर
रोमांच गीत गातो

रोमांचातून प्रियसखा
भेटीस खास येतो
दुनियेत सांगा दोस्तहो
कोण भेटीविन रहातो?
==============
सारंग भणगे. (16 मार्च 2009)