उगाच डोळे भरूनी आले जाता जाता,
उरले सुरले वाहून गेले जाता जाता.
रीवाज; लागे जाळायाला पोर पोटचा,
दुसरा तिसरा कोणी न चाले जाता जाता.
तिलाच म्हणती जननी कारण तीच ते करते,
बाळा देई श्वास ती उरले जाता जाता.
अंधाराला भिऊ नको तू; वचन उद्याचे,
आशा-दीप संध्येने दिधले जाता जाता.
कधीच भयाने लढले नाही अन्यायाशी,
गीत क्रांतीचे लिहून गेले जाता जाता.
===========================
सारंग भणगे. (४ फेब्रुवारी २०१२)
No comments:
Post a Comment