आई आपल्या तान्हुल्यावर नेहेमीच प्रेम करते. जुन्या काळी आणी आजही. पण आज 'निंबोणीच्या झाडाखाली.....' ला किती अर्थ राहिला? गोठाच माहीत नाही; मग पाडस कुठून माहीत असणार.
मग काय आजच्या आईने अंगाई गाउच नये काय? कदाचीत ती अशी गाईल का "आजची अंगाई"।
----------------------------------------------------------------------------------------------
निज निज माझ्या बाळा,
रात्रपाळीचा प्रहर झाला।
उद्या सकाळी पुन्हा धावपळ,
सवडीचा ना मिळे एक पळ,
अधुरी निद्रा तुझी चाळता,
तुटतुटते रे काळिज तिळतिळ।
जरी समजते अपुरी सोबत;
कशी थांबवू पळत्या काळा।
पाळणगृही करीता पाठवण,
कितीदा येते तुझी आठवण,
जरी हरपले तुझे बालपण,
भवितव्याची असे साठवण।
संध्याकाळी तुला पाहता;
उरी दाटतो माय उमळा।
इतक्यातच येतील तात तुझे,
घेतील हाती हात तुझे,
विसरूनी भूक तहान शीण,
घेतील मुके गात तुझे।
डोळे भरूनी येते माझे;
पाहूनी पितृप्रेम जिव्हाळा.
मग काय आजच्या आईने अंगाई गाउच नये काय? कदाचीत ती अशी गाईल का "आजची अंगाई"।
----------------------------------------------------------------------------------------------
निज निज माझ्या बाळा,
रात्रपाळीचा प्रहर झाला।
उद्या सकाळी पुन्हा धावपळ,
सवडीचा ना मिळे एक पळ,
अधुरी निद्रा तुझी चाळता,
तुटतुटते रे काळिज तिळतिळ।
जरी समजते अपुरी सोबत;
कशी थांबवू पळत्या काळा।
पाळणगृही करीता पाठवण,
कितीदा येते तुझी आठवण,
जरी हरपले तुझे बालपण,
भवितव्याची असे साठवण।
संध्याकाळी तुला पाहता;
उरी दाटतो माय उमळा।
इतक्यातच येतील तात तुझे,
घेतील हाती हात तुझे,
विसरूनी भूक तहान शीण,
घेतील मुके गात तुझे।
डोळे भरूनी येते माझे;
पाहूनी पितृप्रेम जिव्हाळा.
No comments:
Post a Comment