चारोळ्या

पूर्वी कधीतरी केलेल्या चारोळ्याः

1)
काही म्हणतात जगता जगता
जीवनात काहीच उरलं नाही
काही म्हणतात मरताना मात्र
जीवन काही पुरलं नाही.

2)
मृत्युनंतर शरीराला
जमिनीत पुराव
पण तरीही मागे
काहीतरी उरावं.

3)
जगण्यालाही सीमा असावी
पण जगता जगता मरु नये.
मरण यावे सुखाने अलगद
पण मरत मरत जगू नये.

4)
निशा माझ्या उशाशी
चंद्र माझ्या डोईवर
चांदण्याचे पांघरूण अन्
क्षितीज आहे भूईवर.

5)
चन्द्राचे कधीकधी
वाईट वाटते, कारण
तो उगवतानाच
रात्रही दाटते.

6)
रात्र ही वधू असेल
तर माझा नकार नाही,
पण पुत्र म्हणून मात्र
अंधार मला स्वीकार नाही.

7)
आकाशात उडण्यासाठी
आपण पंख पसरतो,
पण मधेच कुठेतरी
आपण आकाशच विसरतो.