निळशार आकाश

नीळशार आकाश,
अचल, अडग, अविचल, निश्चल,
एका स्थितप्रज्ञ ऋषीसारख।
अविरत, अनादी, अनंत।
धीर गंभीर,
सदाशीवाच्या गळ्यासारख्न,
आल्हाददायक,
माधवाच्या कान्तीसारखं।
रात्रीच्या अंधारात,
आपल्याच कुशीत,
काळीशार शाल पांघरून विसावणार।
देखण्या नक्षत्रांना आणी लाजाळू तारकांना,
आपल्या असीम छातीत सामावणार आकाश।
रोज चंद्राला आपल्या कुशीत घेउन,
अंगाई गीत गात निजणार।
एखादा तारा तुटला,
की रडू आवरणार,
वसुंधरेच्या विरहात तळमळून,
आवेगात तीच्या भेटीला धावणार,
आणी धाय मोकलून रडणार आकाश।
मातीच्या कणाकणाला हिरवाईचा अंकुर प्रदान करणार,
आणी त्या गर्भित अंकुराला पाहून,
आनंदान विहंगम करणार आकाश।
अन् अखेरी,
प्रकाशाच्या अनंत किरणांनी
प्रसवणार
निळशार आकाश.