झंझावात

थोडयाच पवालांची आपुली साथ होती,
पुढे कुणी विराणी उगाच गात होती।

झुलवी उगा कशाला झोका उन्मत्त वारा,
सवय हिंदोळ्यांची नुकतीच जात होती।

शब्द ओठात होते, लावण्य वैखारीचे,
शब्द नि भावानांची अंतिम रुजवात होती।

टाक पुसून ओल्या नेत्रकाडा पाणावल्या,
कधी न संपणारी एक सुरुवात होती।

घे आवरून बटा त्या केसांच्या नागमोडी,
वाटली झुळूक तुला जी, एक झंझावात होती।