'जगावेगळ्या वाटा'

त्यजुन स्वप्नांच्या तारका,
आज मी आसमंत कवळायला निघालोय,
सूर्याच्या तप्त किरणांचा दाह,
शीतल वाटावा खचित,
अशा अजाण मरुभूमीच्या ह्रुदयात
माझ्या हृदयातील आग अजूनही चेतवण्यासाठीशिरतोय।
असतील जगासाठी या 'जगावेगळ्या वाटा',
पण कुजत चाललेल्या त्या शरीरान्ना,
झडत चाललेल्या त्या बोटांना,
शिणत चाललेल्या त्या मनांना,
मला गच्च मीठी मारयचीय।
माझ्यातल्या भितीच्या सावल्यांना,
त्या मिठीतच गुदमरून मारायचय।
आणी पुन्हा एकदा त्या न गवसणार्या क्षितीजाच्या मागे धावायचय।
त्यांच्या प्रत्येक जीवंत अश्रुतूनमला एक जीवनाचा झरा निर्माण करायचाय।
अन् त्यांच्या कोरड्या कांतीलाआयुष्याचा स्पर्श करायचाय।
ही जर असेल जगावेगळी वाटतर हे अनंता,
या वाटेवरती आयुष्य उधळून टाकायची ताकद दे,
अन् अन्धारणार्या या जगावेगळ्या वाटेला
उद्याच्या सकाळ्ची चाहूल दे।

___________________________________________________________________

चल; उठ!

या लांबच लाम्ब वाळवन्टावर,

आपल्या पावलांची,

एक लांबच लाम्ब रेघ ओढू।

मागून येणार्यांना

ही 'जगावेगळी वाट' सोडू!