गझल

उन्हातल्या त्या पावसाला दु:ख माझे कळले कसे?
ओठ ओले बोलले की बोलले आसवांचे ठसे.

चिम्ब ओल्या पाखरांनी साधला हा डाव नवा,
झाडले ना पंख त्यांनी झडली ना ती पिसे.

ढाळले चितेवरी मूक अश्रु आज का?
सांधलेले श्वास होते उसवलेले अन् उसासे.

काल काळ्या कातळावर कावळ्यान्ची काक सभा,
पिंड शिवण्याचे का त्यांनी घेतले मूक वसे?

त्या पहाटे वायूसंगे मेघ आले भरुनी नभी,
झाकोळला तेजोनिधी सुटले खट्याळ कवडसे.