तुझ्यावाचून मला जराही करमत नाही

तुझ्यावाचून मला जराही करमत नाही

तुला करमते म्हणून मी ते सांगत नाही

घड्याळातले काटे फिरती सतत निरंतर

तुझ्यावाचून काळ पुढे पण सरकत नाही

अवकाशाहुन अपार मोठी आहे कविता

चिमटीमध्ये माझ्या इवल्या मावत नाही

कधी तृणांवर हुळहुळणारा अल्लड वारा

होउ शकतो कसा वावटळ समजत नाही

कुणी न व्हावे उजाड इतके कोळपलेले

काळजातही आता काही उगवत नाही

विठ्ठल विठ्ठल विठ्ठल विठ्ठल विठ्ठल विठ्ठल

शब्दामधून पाझरतो पण झिरपत नाही

=========================

सारंग भणगे (१० नोव्हेंबर २०१७)

स्मृती

तुझ्या मौनातल्या संवेदनांनी गूज सांगावे
असे माझ्या मनाशी तू करावे गूढ कांगावे

कुणी बोलायला नाही कुणी ऐकायला नाही
असा मी एकटा आहे, तरी एकांत हा नाही
मला भेटावया येती स्मृतींचे नित्य सांगावे

तिन्ही सांजेस होता मी जरासा शांत सामुद्री
घुमे आलाप गाजेचा तुझ्याशी लागते तंद्री
अशा वेळेस शब्दांनी मुक्याने आत रांगावे

स्मृतींचे दीप निर्मोही मनाने लावतो आहे
मनाच्या वाहत्या पाण्यामध्ये ते सोडतो आहे
प्रभेने त्या वियोगाच्या तमाने दूर पांगावे
======================
सारंग भणगे (७ नोव्हेंबर २०१७)

लग्नानंतर

लग्नाआधी सुखात होतो सुखात आहे लग्नानंतर

आधी होते मुक्तकाव्य जे वृत्तकाव्य ते लग्नानंतर

उगाच पूर्वी जागून रात्री प्रॉडक्टीव्ह ना काही घडले

मधुरात्रीला अधुरात्रीचे स्वप्न उमलले लग्नानंतर

करायचो ज्या कृती बेधडक त्यांची आता चोरी झाली

पोरी बघणे चोरीहूनही पाप जाहले लग्नानंतर

लग्नाआधी वाचन बक्कळ; कविता लिहिल्या असत्या पुष्कळ

‘परी’ बोबडी अल्लड कविता कुशीत येते लग्नानंतर

वृत्त अलामत खूप कवाफी रदीफ होते लग्नाआधी

प्राणप्रियेने प्राण फुंकले गझलियतचे लग्नानंतर

==========================

सारंग भणगे (४ नोव्हेंबर २०१७)